در سال های سیاه اختناق، آن روزهایی که از قرآن گفتن بسی دشوار بود، استاد طاهایی لب به سخن گشود و تفسیر سوره های قرآن را آغاز نمود. سوره ی حمد باشد یا بقره؛ حجرات باشد یا ابراهیم یا اعراف، فرقی نمی کند مهم این بود که باید کلام خدا گفته می شد.
جان شاخه ایست میوه ی آن علم و فضل و رای در شاخه ای نگر که چه خوشرنگ میوه هاست
به قلم گفتم بیا و بنگار. گفت از چه بنگارم؟ گفتمش از آن سال هایی که با من همراه نبوده ای. قلم با تعجب گفت چگونه از آن روزها بنگارم حال آن که هیچ خاطره ای در سینه ندارم. تو می خواهی صداقت مرا زیر سؤال بری. گفتم نگران مباش، از آنان که همراه استاد بوده اند پرسیده ام و اندکی توشه ی راه دارم. در گوشت گفتنی ها را زمزمه می کنم تا تو شنوده ها را جان بخشی. آن گاه قلم این گونه آغاز کرد:
در سال های سیاه اختناق، آن روزهایی که از قرآن گفتن بسی دشوار بود، استاد طاهایی لب به سخن گشود و تفسیر سوره های قرآن را آغاز نمود. سوره ی حمد باشد یا بقره؛ حجرات باشد یا ابراهیم یا اعراف، فرقی نمی کند مهم این بود که باید کلام خدا گفته می شد. به راستی در آن دوران سخن بر زبان آوردن از ابراهیم بت شکن بسیار دشوار بود زیرا به مذاق حکومت خوش نمی آمد. رژیم طاغوت هرگز دوست نداشت از مبارزات موسی و فرعون کسی حرفی بر زبان بیاورد چون دستش رو می شد. بحث ایمان رهبران را نمی پسندید و دوست نداشت مردم ویژگی های مؤمن را بدانند و از آن درس ایمان و صبر بگیرند. از دیدگاه نظام شاهنشاهی هر گونه سخنی از ایمان و محبت به خدا ممنوع بود چون سبب می شد چهره ی پلیدشان رسوا شود. دیو صفتانی که سراپای وجودشان آکنده از کفر و شرک و نفاق بود، تمام ابزارها را در جهت شکوفا نشدن استعدادهای انسانی به کار گرفته بودند تا نگذارند بذرهای ایمان و عمل صالح، ایمان و اعتدال در قلوب مؤمنان پاشیده شود و راه رستگاری بر همگان آشکار گردد.
آری! با بیانات شیوای استاد مضرّات جهل و نادانی برای مردم بازگو می شد و انسان و هدف آفرینش او تبیین می گردید و پایه های ایمان و تقوی هر روز استحکام بیشتری می یافت. استاد هرگاه که احساس می نمود جامعه احتیاج به آگاهی در زمینه های خاص دارد با انتخابی دقیق و بینشی عمیق، سر فصل تازه ای در دفتر کلاس تفسیر می گشود و از مبحثی تازه سخن می گفت؛ گاه از فقر و اقسام آن، گاه از مبانی اقتصاد اسلامی و زمانی از دعای مکارم الاخلاق. سخنان افشاگرانه ی ایشان پرده از چهره ی منافقان برمی داشت و ترفندهای مکاتب مادی را که در پی فریب جوانان بودند آشکار می نمود. ایشان پس از پیروزی انقلاب اسلامی در جهت تداوم خط ولایت و رهبری رسالت عظیم خودشان را در شکلی گسترده تر و با ابعادی وسیع تر ادامه دادند. چون نیک می دانستند که روش ها و شیوه های تهاجم فرهنگی، اقشار مختلف جامعه را تهدید می کند و گناه که یکی از موانع معرفت و شناخت است در میان مردم رواج یافته و تقلیدهای کورکورانه معضل بزرگی برای بانوان جامعه اسلامی شده است، پس ضررهای ناشی از تجمل پرستی و اسراف را بازگو کرد تا ارزش واقعی زن در اسلام را به همگان معرفی نموده، مؤمن را بزرگترین انسان در دنیا بشناساند. به جهت این که دختران جوان را از دام های ابلیس برهاند ساعت ها از معاد و قیامت سخن گفته و آنان را ارشاد می نمودند. هرگز مسأله ی مهم امر به معروف و نهی از منکر را از یاد نبردند. به راستی وجود ایشان برای من و شما آزمایش الهی بود چون با کلام گهربار ایشان که همیشه مصداق و هدوا الی الطیب من القول بوده است از روان شناسی کودک آگاهی کامل یافته و در جهت تعلیم و تربیت فرزندانمان شناخت لازم را به دست دادند. باید که با شنیدن بحث های حقوق خانواده بتوانیم به نحو احسن این مسئولیت را انجام دهیم و در هر لحظه ای از زندگی همیشه به یاد خدا باشیم. بی گمان تجلی در عنصر ایمان و مسئولیت به همراه صبر و شرح صدر سبب شده که در سال های پر تلاطم و پرجوش و خروش دفاع مقدس سلسله مباحث ادب در جنگ را بیان کنند و در کنار آن درس هایی مانند منطق، اصول مظفر، حادی عشر، معالم، عروه و... را تدریس نمایند. و چون مسأله تبلیغ دین را محدود به این شهر مقدس نمی دانستند با سفرهای متعدد به شهرهای مختلف در جهت احیاء شریعت تلاش نمودند و با پذیرش طلاب خارجی از کشورهای مختلف جهان ندای اسلام را به دورترین نقاط گیتی رساندند. آنان که سال هاست با این مکان همراهند و یاران همیشگی درس تفسیر استاد طاهایی هستند با تولی و تبری به خوبی آشنایند و با رهنمودهای ایشان در جاده توحید در عبادت در حال حرکتند. باید بگوییم جای عاشقان خالی بود که در برنامه ی صبحگاهی، شمیمِ خوشِ دختِ طاها را در درس های سیره ی معصومین و شرح خطبه ی حضرت زهرا (سلام الله علیها) استشمام کنند و احادیث اخلاقی ناب را بشنوند.
ما شرح زیارت عاشورا را تا سجده ی شکر درس گرفتیم و برای تداوم راه ولایت فقیه با شرح زیارت جامعه و تفسیر آیات الولایه همراهی شان کردیم. اما اراده الهی بر این تعلّق گرفت که روح بلند و ملکوتی آن عالمه ی فرزانه به جهان ابدی پر کشید و مدرسه ی علمیه ی نرجس و شاگردان وی این راه را با الهام از درس های بزرگی که از او گرفتند، ادامه دهند. ان شاء الله
شماره نشریه: شمیم نرجس شماره 12